سس گوجه فرنگی مارینارا

دستورهای غذایی که گوجه فرنگی‌محور هستند اغلب ریشه در فرهنگ ایتالیایی و اگر کمی بزرگ‌تر به جغرافیایش نگاه کنیم، مدیترانه‌ای، دارد. البته امروزه دیگر این دستور غذاهای ایتالیایی، مثل همین سس گوجه فرنگی مارینارا، چنان در همه دنیا محبوب و شناخته شده هستند و در هر فرهنگ آشپزی رنگ و بوی تازه گرفته‌اند، که دیگر کسی به خاستگاه آن‌ها توجه نمی‌کند.

مثل همین ماکارونی ایرانی خودمان که می‌توانیم به عنوان یک غذای جدید به ایتالیایی‌ها معرفی‌اش کنیم!

سس گوجه فرنگی مارینارا که در این نوشته قصد داریم معرفی‌اش کنیم و دستور تهیه‌اش را برای شما بنویسیم هم شاید برای بسیاری از شما چیز تازه‌ای نباشد. آ‌ن دسته از شما که به پاستا علاقه دارید، یا این غذا در منوهای رستوران‌‌ها جزء انتخاب‌های همیشگی‌تان است یا آن را برای خودتان می‌پزید.

چیزی شبیه به این سس اما نه دقیقاً همین، در دستور سس‌های پاستای کتاب مستطاب آشپزی نجف دریابندری هم آمده که سبزی معطر آن ترخون است و طعمی بسیار جذاب به پاستای شما می‌دهد.

مواد تشکیل‌دهنده

سس ایتالیایی مارینارا یک سس گوجه فرنگی است که معمولاً با گوجه فرنگی، سیر، سبزی‌های معطر، پیاز و فلفل درست می‌شود. در نسخه‌های مختلف ایتالیایی کمی شراب، ادویه‌های مختلف، کپر و زیتون هم ممکن است به آن  اضافه شود.

در خود ایتالیا، سبزی‌های معطر  این سس، ریحان ایتالیایی و اورگانو هستند و گاهی ماهی آنچوویس به آن اضافه می‌شود.  این سس به همراه ورمیشل و اسپاگتی از انواع پاستا و با گوشت یا ماهی کنار آن سرو می‌شود.

اسپاگتی مارینارا یک غذای متداول در استرالیا، نیوزلند، اسپانیا و آفریقای جنوبی هم هست و در کنار غذاهای دریایی تازه سرو می‌شود. در ایتالیا به پاستاهایی که همراه غذای دریایی سرو می‌شود، پاسکاتورا می‌گویند.

این سس به صورت خیلی گسترده در ایتالیا و آمریکا استفاده می‌شود و بسیار محبوب است.

چندین داستان‌ عامیانه  درباره اصالت و پیدایش این سس در بین مردم ایتالیا رواج دارد. یکی از داستان‌ها اینطور روایت می‌شود که یک آشپز اهل ناپولی در یک کشتی در بازگشت از آمریکا این سس را در میانه قرن ۱۶ اختراع کرده.

 وقتی که اسپانیایی‌ها این میوه جدید را تازه از مستعمرات خود در مکزیک به اروپا معرفی کرده بودند.

یک تئوری دیگر معتقد است که این غذا را همسران دریانوردهای ناپولی بعد از اینکه آن‌ها از دریا با گوجه فرنگی بازمی‌گشتند اختراع کرده‌اند.

اما از نظر تاریخی اولین باری که این دستور در یک کتاب آشپزی ذکر شده، به دست آشپز ایتالیایی، آنتونیو لاتینی، نوشته و در سال ۱۶۹۲ چاپ شده است. لاتینی به عنوان پیشکار نزد نایب‌السلطنه اسپانیایی ناپل کار می‌کرد. این سس گوجه فرنگی اولیه بیشتر شبیه سس اسپانیایی مدرن سالساست.

چطور سس مارینارا درست می‌کنیم؟

گوجه فرنگی‌ها را پوست بکنید و بسته به اینکه دوست دارید بافت سس چطور باشد آن‌ها را رنده یا به شکل مکعبی خرد کنید.

پیاز را نگینی خرد کنید و فقط تا حدی که بلوری شود در روغن زیتون تفت دهید. سیر رنده یا له ‌شده را اضافه کنید و گوجه را در همین تابه تا زمان بخار شدن کامل آبش، بجوشانید. آویشن یا اورگانو، ریحان ایرانی یا ایتالیایی(بازیل)، فلفل و نمک را اضافه کنید.

اگر دوست دارید سس شما کاملاً یکدست باشد، آن را در مخلوط‌کن یا با گوشت‌کوب برقی خوب بزنید. اگر هم نه، سس شما برای سرو روی پاستا آماده است. می‌توانید در کنار پاستای خود از هر نوع گوشتی که می‌پسندید سرو کنید. نوش جان!

آتاویتا، تولیدکننده بهترین گوجه فرنگی‌ و فلفل دلمه ای رنگی در ایران، یکی از مأموریت‌های خود را ترویج دستورهای غذایی سالم و بر اساس مواد غذایی تازه و مغذی می‌داند. امیدواریم که این دستور را که از ویکی‌پدیای این غذا ترجمه شده است درست کنید و لذت ببرید.